Ne zaman ki "Hey gidi günler, hey!.."
cümlesini duysam veya her hangi bir yerde okumuş olsam uzayıp gidiyor
bende sevdalı hatıralar. Sanki içimde hiç söylenmemiş bir şarkının
melodisi çalmaya başlıyor. Sözleri Sevgiliden birer parçadır; kimselerin
duymadığı. Zaman geçiyor, karanlık gündüze doğuyor. Yorgun gözlerimden
yanaklarıma gönül yaşları akıyor. Ama Sevgiliden ayrı kalmanın acısı hiç
mi hiç bitmiyor.
eriyip giden zamanlar |
Bilenler
bilir; Aradan tam dört mevsim geçmişti. Zamana ve mekana meydan okuyan
dört farklı mevsim. Kimi zaman Üsküdar’da bir vapuru beklerken hülyalara
dalardım. Zaman Zaman Porsuk çayı kenarında volta atarken görürdüm
Sevgiliyi. Ama Çoğu zaman o yandığım gözlerden ayrı kaldığım kış
akşamlarında üşürken aradım Sevgilinin üzüm karası gözlerini [...]
Söylecek söz çoktur.. Hülasa ilk konuşmanın ardından tam dört koca zaman
geçmişti. Her lahzasının hesabının yapıldığı uzun uzun zamanlar
bitmişti..
Metin Kılıç - Sessizliğin Haykırışları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder